İnsanlık Mars’a yerleştiğinde bebek yapıp soyunu devam ettirebilecek mi?

Şu anki teknolojik seviyemiz, Mars’a insan gönderebilme imkanını bize sunabiliyorken, geri getirme konusunda almamız gereken çok uzaklık olduğu aşikar. Mars yüzeyine keşif için 2 insanı indirdiğimiz bir aracı, yüzeyden tekrar kaldırıp Mars yörüngesinde bekleyen araçla kenetlenmesini sağlayıp yeryüzüne geri getirmek bir sorun olabilir. Bu alanda Ay seyahatlerinden gelen bir deneyimimiz olsa da, Mars’ın Ay kadar zayıf yerçekimine ve atmosfersiz bir ortama sahip olmadığı gerçeği önümüzde aşılması gereken bir zahmet olarak duruyor.

Gerçekçi düşündüğümüzde, bu ekipmanları göndersek bile Mars yolcularımızın yüzeyde çok fazla çalışması gerektiğini fark ediyoruz. Çok çalışmak demek, uzun müddet yüzeyde kalmak demektir. Uzun mühlet yüzeyde kalmak demek, yüzeyde rahat edilebilecek bir hayat alanına ve çokça yiyeceğe sahip olma zaruriliği beraberinde getiriyor. Halbuki Ay seyahatlerinde bu sorun neredeyse hiç yoktu.

Uzun müddet düşük kütleçekimine maruz kalan astronotlarda kemiklerin ve kasların zayıflaması, bedendeki sıvı istikrarının sağlanamaması sonucu kafatasında artan sıvı basıncı ve buna bağlı görülen göz deformasyonları, ayrıyeten kan dolanımının daha kolay sağlanmasıyla zayıflayan kalp kaslarının yol açtığı kalp ritim bozuklukları gözlenmektedir.

Dahası, üremenin kimi temel dinamikleri kütleçekiminden direkt etkilenmektedir:

Kütleçekimsiz ortamın sebep olduğu rahatsızlık, bağlantıda gereken romantik yakınlığı güçleştirmektedir.
Sperm hücrelerinin, yumurtaya gerçek hareket edebilmek için kütleçekimine muhtaçlık duyduklarını gösteren kimi çalışmalar vardır.
Embriyonun anneye bağlanabilmesi, bu bağ boyunca sıvı akışının düzgün sağlanabilmesi ve gelişimin muhakkak basamakları için de kütleçekimi gereklidir.
Elbette bu üzere sıkıntılar üremeyi imkansız kılmaz lakin hayli güçleştirir. Örneğin NASA araştırmacılarının döllenme süreci ile ilgili denizkestanesi sperm ve yumurtalarıyla uzayda gerçekleştirdikleri deneyde, döllenmenin bozulmaya uğradığı görülmüştür.

Dünya üzerinde yüksüz ortam oluşturularak embriyonik kök hücrelerle gerçekleştirilen bir öbür çalışmada, yüksüz ortamda geliştirilen embriyonik kök hücrelerinde olağan yerçekiminde geliştirilen hücrelere oranla %64’ünde gelişim farklılıkları ve bölünme meseleleri gözlenmiştir.

Yapılan deneylerin sonuçları yakın gelecekte insanların uzayda üremelerine yönelik olumlu sonuçlar doğurmasa da, bu mevzudaki araştırmalar ve deneyler sürdürülmektedir. Kim bilir? Tahminen de gelecekte sıfır yerçekimine karşı genetiği değiştirilmiş beşerler uzay kaşifleri olabilirler.

Kaynak:evrimagacı