Bitti lakin sonuçları kalıcı

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Prigojin isyanı sarstı

Ne kadar savaş tecrübesi olsa da, çatışma alanlarında taktik yeteneklerini geliştirse de Wagner paramiliter kümesinin Rusya ordusu ile savaşabilmesi pek mümkün değildi. Gerçekten,Yevgeni Progojin, “dış merkezlerden“ umduğu dayanağı de aşikâr ki alamayınca Moskova yoluna çıkardığı askerlerini geri çevirip isyanını sona erdirdi. O artık yapılan mutabakat çerçevesinde, yargılanmama garantisi verilerek Belarus’a sürgüne(!) gönderilmiş bir “lider“ eskisi.

Geçti fakat…

Bastırıldı kuşkusuz ancak bilhassa Devlet Lideri Vladimir Putin için bir dönüm noktası olduğunu kabul etmeliyiz bu gelişmenin. Son derece ilkel, lakin hırsı aklından süratli olan Progojin üzere birinin Putin‘in 20 yılda inşa ettiği “sistemi“ sarstığı bir gerçek. Zira yaptığı Putin’e, Putinizm’e bugüne kadar şahit olunan en büyük meydana okuma. Ayrıyeten bu sefer Putin’in karşısındaki düşman batı değil (onlardan dayanak almaya istekli olan) bir iç düşmandı. En büyük tehdit bu sefer “içeriden“ geldi.

İsyanın devlet sistemindeki güvenliğ yönelik aksaklıkları gözönüne serdiği ortada. Rostıv’da kontrolü kaybetmiş bir hükümet durumuna düştü Rusya. Moskova’da sokağa çıkma yasağı ilan edilmesi, Putin’in ulusa seslendiği konuşmasında saklayamadığı telaşı, duruma hakim olduğunu gösterme gayretleri isyanın önemli bir “korku“ yarattığını gösteriyor. Kentlerde dolaşan tanklar bunun ispatıdır. Çok ileri gidemeyeceği aşikardı Progojin’in. Fakat, bu yarım kalmış teşebbüsüyle hem Wagner’i hem de kendisini Putin’e meydan okuyan ögeler olarak gösterebilme bahtı elde etti tüm dünyaya.

Aşırı sağı güçlendirdi

Ayrıca şayet mutabakatla geri çekilmeseydi, orduyla çatışmayı göze almış bir gücün kontrolünü elinden kaçırmış olan Putin idaresinin zayıflığı konusundaki “aşırı sağ“ kümelerin tenkitleri daha güçlü bir biçimde lisana getirilebilecek bundan bu türlü. Bu kümeler Ukrayna’daki savaşta Putin’in gereğince sert olmadığını da ileri sürerek eleştiriyorlar uzun müddettir.

Prigojin’e bağlı bağlı birliklerin başşehre yaklaşırken çok az direnişle müsabakası, konvoyunun halk tarafından tezahüratlarla karşılanması Wagner’i bir kurtarıcı üzere görenlerin ondan vazgeçmeyeceklerini göstermiş oldu. Progojin’in isyanının tahminen de en kıymetli sonuçlarından biri savaşta Putin‘e takviye veren lakin işlerin yolunda gitmediğini görenlerin de Putin’in siyasetlerini sorgulama hamasetini daha fazla gösterecek oluşu. Putin’in Progojin’i yargı karşısına çıkaramaması da aslında rahatlıkla ezebileceği bu yapıdan ne kadar çekindiğinin delili. Putin’in çok lakin çok önemli bir sarsıntı geçirdiği ortada.

Uzayan savaş huzursuzluğu arttırıyor

Tüm bunlardan emperyalist ABD ile batının memnun olduğunu söylemeye gerek yok. Malumun ilamı bu. Moskova‘ya karşı, uzun yıllardan bu yana bir akın üssü haline getirilmiş Ukrayna’ya yönelik operasyonun sanılandan daha fazla uzaması savaşa takviye verenler için bile “uzadıkça“ kayıpların arttığı bir savaş olarak görülüyor Rusya‘da. Putin’in en büyük zorluklarından biri bu.

ABD/Batı daha ileriye gideceğine inansaydı Progojin’e dolaylı ya da direkt takviye verirdi kuşku yok. Putin de emperyalist dünya karşısında kendisini güç duruma düşüren tavırlar alıyor. Ukrayna’ya açtığı savaşın “meşru“ olduğuna dünyayı inandırmaya çalışırken, bu savaşı yasadışı paramiliter bir kümeyle sürdürüyor örneğin. Bir gün kendisine dönecek kadar güçlendirdiği bir kümedir bu.

Putin şimdilik Progojin provokasyonunu atlattı, ancak gibisi kalkışmaların gelmesi mümkün. İçeriden birinci kere bu kadar sert bir meydan okumayla karşılaşan Putin, dışarıya karşı sağlam duruyor ancak içeride pek sağlam değil. Sağlam diyenlerin şu sorulara verecekleri cevaplar olmalı: Progojin’i yargılayacak gücü yok muydu Rusya idaresinin? Prigojin’e savaşçılarını geri döndürmeyi kabul etmesi için ne vaat edildi? Putin vatandaşlarına “vatana ihanet“ olduğunu söylediği teşebbüsün birinci dereceden sorumlusunu affetmeye nasıl bu kadar çabuk ikna oldu?

Bizde kimi romantiklerin oldukça hayran olduğu (Erdoğan’a karşı olup, Putin’e hayran olmak da bir tuhaf bu arada) devrilmemesi elbette düzgün. Maalesef, sol dünyayla, ülkesinin işçileriyle uzaktan yakından ilgisi olmayan Putin‘in “yenilmesi“ emperyalizmin “kazanması“ demek olur zira.

Emperyalizme bir öbür alan daha açılmasın elbette.